(Agnješka Siska)
Urodzona w Warszawie dnia 21.01.1977 roku.
Pierwsze sześć lat życia spędziła w Międzyrzecu Podlaskim, mieście Matki. Tu splotły się losy Polaków i Żydów, chrześcijaństwo i judaizm. Tu mają źródło wszystkie wiersze i poematy Syskiej.
Doktoranta Wydziału Teologicznego Katedry Teologii Misji Uniwersytetu Kardynała Stefana
Wyszyńskiego („Treści religijne opowieści chasydów wg. M. Bubera i D. Liftschitaza, „Listy Edyty Stein”).
Pisze wiersze i poematy.
Piotr Matywiecki odkrył ją dla poezji.
Poetka ma dwóch Ojców literackich, polskiego i serbskiego.
Książki Agnieszki Syskiej inspirowane twórczością Tadeusza Różewicza (cytaty w poematach): „na ogród gorejący”, „poznamy się po stopach” (książka dedykowana Tadeuszowi Różewiczowi), „oczy z papieru” (cytaty w poematach), „stacja międzyrzec” (cytaty w poematach),
Książki Agnieszki Syskiej inspirowane twórczością Vaska Popy: „jego usta mają rogi”, „śpiewała młoda prawda”, „stworzony z prawiersza”, „abecadło strzegło”, „oczy z papieru”, „drzewu różę kradnę”.
Poetka ma i Matkę literacką, „polską” i serbską, Biserkę Rajčić, której zawdzięcza odkrycie swoich korzeni. W Serbii Poetka odnalazła dom utracony w Międzyrzecu Podlaskim. Odnalezienie poprzez dom serbski, domu międzyrzeckiego, okazało się przełomowe w odkrywaniu tożsamości własnej i poetyckiej.
Debiutowała w „Odrze” w 2006 roku.
Drukowana w periodykach: POLSKA: „Odra”, „Twórczość”, „Migotania, przejaśnienia”, „Tekstualia. Palimpsesty artystyczne – literackie – naukowe”, „Akant”, „Latarnia Morska”, „Mroczna Środkowo – Wschodnia Europa”, „Siedlecki Nieregularnik Literacki”, „(Nowa) Okolica Poetów”. CZARNOGÓRA: „Quest”, nr 1, Podgorica 2010, „Głos Polonii w Czarnogórze” (medium papierowe i elektroniczne, czerwiec 2012), „Kroki” Czasopismo poświęcone literaturze, sztuce i kulturze, nr 7-9 2014 („Koraci” Časopis za književnost, umetnost i kulturu, nr 7-9 2014 ). CHORWACJA: „Co oni wiedzą”, Split 2013 („Ča oni znadu zanosna pohvala vodi”, Split, 2013.). SERBIA: „Zapiski literackie” wydawane przez Stowarzyszenie Literatów Czarnogóry (Književni zapis”, Beograd 2010.) „Przegląd literacki” nr 2, sierpień – wrzesień – październik Belgrad, 2010 („Književni pregled”, broj 2 juli – august – septembar, Beograd 2010.), „Literat”, Belgrad 2011 („Književnik”, Beograd 2011.).
Wydała jedenaście książek poetyckich: I „krzyk przedświatów” (wiersze), Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2007; II „jego usta mają rogi” (wiersze), Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, Bydgoszcz 2008; III „śpiewała młoda prawda” (poematy), Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2009; IV „stworzony z prawiersza” (poematy), Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2010; V „wszechzdumiewało go” (poematy), Podkarpacki Instytut Książki i Marketingu, Rzeszów 2011; VI „na ogród gorejący” (poematy), ”Miniatura”, Kraków 2012, VII „poznamy się po stopach” (poematy 2011 – 2013), „Miniatura”, Kraków 2014; VIII „abecadło strzegło” (wiersze 2006 – 2007), Zaułek Wydawniczy „Pomyłka”, Szczecin 2015, IX „drzewu różę kradnę” (poematy), Wydawnictwo „Miniatura”, Kraków 2015.
Zebrała i ogłosiła drukiem elektronicznym wiersze Muriel Kordowicz (opiekuje się dorobkiem poetyckim i translatorskim tej wybitnej slawistki – X Muriel Kordowicz „Kąpiel w wieczornej rzece”, Wydawnictwo „PoeciPolsy.pl”, Warszawa 2014).
Dokonała wyboru i przekładu wierszy: XI Slobodan Vukanović „Świetlisty owoc”, Oficyna Wydawnicza „Agawa”, Warszawa 2012 (XI Slobodan Vukanović „Svjetlosna voćka”,
Izdavačka kuća „Agava”, Varšava 2012.).
Przekładana na jęz. serbski, słoweński i angielski: pojedyncze wiersze tłumaczone na język słoweński (Jana Unuk), serbski (Biserka Rajčić), czarnogórski (Slobodan Milić, Vanda Vujisić), angielski (Aleksandra Niemirycz, Novica Petković, Daniel Bourne).
Gość „Dni poezji i wina”, Słowenia, Medana, 2008 („Dnevi poezije in vina”, Medana 2008.), „Ratkowiczowskich Wieczorów Poetyckich”, Czarnogóra, Białe Pole, 2010 („Ratkovićeve večeri poezije”, Bijelo Polje, Cetinje 2008.), „Międzynarodowej Kolonii Literackiej „Czortanovci – Andrevlje”, Serbia, Belgrad 2011 („Međunarodna književna kolonija Čortanovci – Andrevlje”, Beograd 2011.)
Umieszczona m.in. w dwóch serbskich antologiach polskiej poezji Biserki Rajčić: „Mój polski poetycki XX wiek” („Moj poljski pesnički XX vek (115 pesnika”) i „Antologia Poetów urodzonych w latach 60 – 80” („Antologija pesnika rođenih od 60. do 80. godina.”).
Weszła do bośniackiej Antologii poezji: Zdravko Kecman, Miljko šindić „Atlas Liryki Europejskiej”, Bośnia, Bania Luka, 2013 (Zdravko Kecman, Miljko šindić „Atlas Evropske Lirike”, Banja Luka 2013.).
Wspomniana w książce Łukasza Mańczyka „Biserka Rajčić. Kolaże”, Kraków 2014.
Laureatka Nagrody Roku Zrzeszenia Artystycznego „ZA” w tzw. Galerii Jednego Wiersza”,
Rawka – Skierniewice 2006.
Nominowana do Nagrody Poetyckiej „Silesius” za książkę „śpiewała młoda prawda”, Wrocław 2010.
Była gościem międzynarodowego projektu Związku Kompozytorów Polskich, „Dźwiękojmia” 2014. Projekt ten łączył muzykę i słowo. Muzykę do jej utworów poetyckich skomponował prezes Komisji Koncertowej, Jarosław Siwiński (wiersz z książki „abecadło strzegło”, poemat z książki „oczy z papieru”). Utwory Syskiej obok wierszy Kawafisa wykonała orkiestra kameralna.
Do innych jej utworów muzykę dobierali m.in. prezes Związku Kompozytorów Polskich, Jerzy Kornowicz, Marcin Bociński, Tadeusz Łuczejko. Wiersze Syskiej interpretowali m.in. Jerzy Kordowicz i Stach Ożóg.
Od 2011 roku Agnieszka Syska pisuje do katalogów o sztuce współczesnej („Jazz – synteza sztuk”, Warszawa 2011, „Symfonia – źródło inspiracji”, Warszawa 2012, „Lutosławski – źródło inspiracji”, Warszawa 2013, Iwona Ostrowska „Głowy w chmurach”, Warszawa 2014.).
Od 2011 roku redaktor działu „Literatura Polska”, „Quest”, Czarnogóra, Podgorica.
Od 2008 roku należy do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddziału Warszawa. Od 2011 roku zasiada we władzach Stowarzyszenia.
Pełni funkcję sekretarza pomocniczego i odpowiedzialnej za kontakty miedzy Oddziałami Stowarzyszenia.
W 2014 roku ponownie wchodzi w skład Zarządu Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Oddziału Warszawa.
Prawdą jej poetyki jest głębokie przeżycie mistyczne Poetki. Cechą tej poetyki jest zakorzenienie w chrześcijaństwie i w judaizmie.
Podlasie charakteryzuje śpiewność języka. Nic więc dziwnego, że Syska tak silnie zainspirowała się kulturą prawosławną. Chóralność, śpiewność i strzelistość, to cecha jej poezji. Partie chóralne,
śpiewne w jej poetyce, to także rodzaj dialogu między Bogiem, a człowiekiem.
W jej twórczości najważniejsi są Ojciec i Matka.
