Stowarzyszenie Pisarzy Polskich

Oddział Warszawa
image
image
Andrzej HAUSBRANDT

(ur. 16 lipca 1923 w Warszawie, zm. 24 marca 2004 tamże) – polski teatrolog, popularyzator teatru, krytyk teatralny, eseista, publicysta, prozaik, autor adaptacji scenicznych.

Syn Jana Teodora (inżyniera leśnika, zamordowanego w Katyniu) i Stanisławy z domu Berka. Uczeń Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Reja w Warszawie, okupację niemiecką przeżył w Warszawie. Był uczestnikiem tajnych kompletów, zdał maturę i rozpoczął studia prawnicze na tajnym Uniwersytecie Warszawskim.

W 1944 został żołnierzem Armii Krajowej, brał udział w Powstaniu Warszawskim (Obwód „Żywiciel”, Zgrupowanie Żbik).

Po powstaniu mieszkał pod Częstochową. W sierpniu 1945 powrócił do Warszawy. W 1949 ukończył studia na na Uniwersytecie Warszawskim i uzyskał tytuł magistra. Trzy lata (1949-1953) był członkiem Stronnictwa Demokratycznego, z którego wystąpił w 1953.

Represjonowany przez Urząd Bezpieczeństwa, spędził rok w więzieniu (rehabilitowany w 1956).

Od 1960 członek Międzynarodowego Instytutu Teatralnego, od 1968 należał do Towarzystwa Kultury Teatralnej, od 1971 do Association Internationale des Critiques de Théâtre i Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (które w 1976 przyznało mu Nagrodę Klubu Krytyki Teatralnej). Od 1979 do 1983 należał do ZLP, a od 1989 do Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Wieloletni członek władz Stowarzyszenia Autorów ZAiKS. W 1985 przeszedł na emeryturę.

Zmarł 24 marca 2004 w Warszawie. Pochowany na cmentarzu ewangelicko-augsburskim przy ul.Młynarskiej.

Twórczość:

Działalność dziennikarską Andrzej Hausbrandt rozpoczął już w 1945 nawiązując współpracę z „Częstochowskim Głosem Narodu”. W latach 1950 – 1952 był dziennikarzem Ilustrowanego Kuriera Polskiego (Bydgoszcz) i „Kuriera Codziennego” (Warszawa). Wiele lat redagował „Le Théâtre en Pologne (The Theatre in Poland”), ale i w tym czasie i później jego recenzje (i inne formy działalności dziennikarskiej) zamieszczały też: „Teatr”, „Polityka”, „Dialog”, „Kultura i Ty”, „Życie Literackie”, „Widnokręgi”, „Express Wieczorny”, „Odra”, „Kultura”, „Zdanie”, „Nowy Świat”.

Był Andrzej Hausbrandt autorem rozpraw na temat teatru (publikowanych m.in. w wymienionych czasopismach oraz książkach zbiorowych), ale także dwóch komedii (napisanych w I połowie lat 60.), adaptacji teatralnych i telewizyjnych (m.in. Dostojewskiego, Struga, czy Boccaccia) oraz scenariusza monodramu.

Bibliografia:

  • 1966 Idziemy do teatru (felietony teatralne, współautor: B. Bartoszewicz)
  • 1970 Teatr …? Rozmyślania w antraktach (studium z zakresu teorii sztuki teatralnej)
  • 1973 Rozmowy z ludźmi teatru. Inscenizatorzy
  • 1974 Tomaszewski – pantomima (monografia)
  • 1976 Aktorzy (w serii: „Wszystko o…”: ; szkice o sztuce aktorskiej)
  • 1976 Krzesełka lorda Blotton (powieść kryminalna, wydana pod pseudonimem Lena Toster)
  • 1977 Zofia Kucówna. Szkic do portretu aktorki
  • 1978 Bliżej teatru (powieść drukowana w numerach „Kultura i Ty”)
  • 1981 Obcym wstęp wzbroniony ISBN 83-07-00491-8 (powieść, napisana na początku lat 70.)
  • 1982 Elementy wiedzy o teatrze ISBN 83-02-03457-6 (podręcznik)
  • 1983 Teatr w społeczeństwie ISBN 83-02-01417-6 (podręcznik)
  • 1986 Teatr jest światem ISBN 83-08-01204-3 (wywiad-rzeka z Gustawem Holoubkiem, nt. teorii sztuki teatralnej)
  • 1989 Kulisy kulis ISBN 83-203-2543-9 (szkice o sztuce teatralnej)
  • 1989 Podnieść kurtynę ISBN 83-207-1048-0 (szkice o sztuce teatralnej)
  • 2002 Filozofia pod psem ISBN 83-89190-05-2 (powieść, historia filozofii oczami psa)
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com