(ur. 1940 – zm. 2011), szwedzki polonista, tłumacz, wydawca, wykładowca akademicki. Urodzony w Warszawie, od 1966 mieszka w Szwecji, od 1977 pracuje na uniwersytecie w Uppsali. W 1993 został lektorem w Ośrodku Badań Wielokulturowych w Uppsali. Od 1993 jest wydawcą i redaktorem naczelnym rocznika „Acta Sueco-Polonica” poświęconego literackim i historycznym problemom polsko-szwedzkim. Od 1995 wydaje książki z polską literaturą oraz dokumentami źródłowymi. Zajmuje się polsko-szwedzkimi stosunkami kulturalnymi. Opublikował prace z pogranicza literatury, kulturoznawstwa i socjologii. Przełożył na szwedzki m.in. dramaty Witkacego i S. Wyspiańskiego. Jest autorem ponad 150 artykułów naukowych, szkiców i monografii.

Wybrana twórczość: rozprawy i eseje Strindberg a teatr polski w latach 1890-1970 (1977, wyd. polskie 2000; debiut), Polen i svensk press under andra världskriget (1986; obraz Polaków w prasie szwedzkiej podczas II wojny światowej), Polacy w Szwecji w latach II wojny światowej (1996; w języku polskim).

Został odznaczony przez Rząd RP na Uchodźstwie Złotym Krzyżem Zasługi (1989) oraz przez rząd w Warszawie – Krzyżem Oficerskim Orderu Zasługi (1995). W 2001 Polonia szwedzka przyznała mi tytuł Polaka Roku.