Anna Bolecka z domu Sikorska (ur. 20 czerwca 1951 w Warszawie) – polska pisarka.
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Pracowała jako redaktorka polskiej literatury współczesnej w wydawnictwie „Czytelnik”. Zadebiutowała w 1989 roku powieścią „Leć do nieba”, poświęconą wyobraźni i tożsamości dziecięcej. Następna powieść „Biały kamień” (1994), poświęcona kresom geograficznym i mentalnym, rekonstruująca historię pradziadka autorki, przyniosła jej nagrodę im. Władysława Reymonta, a kolejna „Kochany Franz” (1999) – której bohaterami są postaci związane z Franzem Kafką – nagrodę PEN Clubu oraz tytuł „Najlepszej Książki Października 1999” Warszawskiej Premiery Literackiej. Wydana w 2004 roku powieść „Concerto d’amore” opowiada o różnych rodzajach miłości, a jej akcja dzieje się w Warszawie. W roku 2009 ukazała się powieść „Uwiedzeni”, w której autorka bada, na podstawie kilku ludzkich historii, źródła dwudziestowiecznej destrukcyjności. Kolejna powieść „Cadyk i dziewczyna” (2012) oparta jest na autentycznych faktach z czasów okupacji niemieckiej w Warszawie.
Jej książki były tłumaczone na niemiecki, francuski, duński, holenderski i portugalski.
Ma dwoje dzieci. Mieszka w Warszawie.
Twórczość:
Powieści:
- „Leć do nieba” 1989
- „Biały kamień” 1994, 1998, 2004
- „Kochany Franz” 1999
- „Latawce” 2002
- „Concerto d’amore” 2004
- „Uwiedzeni” 2009
- „Cadyk i dziewczyna” 2012
Antologie opowiadań:
- „Pikanterie. Opowiadania miłosne” 2006 (opowiadanie „Noc w Berlinie”)
- „Projekt mężczyzna” 2009 (opowiadanie „Wiek niedojrzałości”)
- „Listy miłosne” 2008 (opowiadanie „Czeczeńska piosenka”)
