Urodzona w 1940 roku w serbskiej Jelasznicy koło Zajeczaru (Jelašnica oko Zaječara).
Pisarz, bibliotekarz, tłumacz literatury polskiej na język serbski, wieloletni współpracownik redakcji literackiej Programu Drugiego i Trzeciego Radia Belgrad (od lat sześćdziesiątych), studia B, B 92, a przed rozpadem Jugosławii także Radia Sarajewo i Zagrzeb, stały współpracownik pisma Polityka.
Krytyk literacki i krytyk sztuki, autorka kolaży.
Szkołę podstawową i gimnazjum ukończyła w Zajeczarze. Studia slawistyczne (Katedra Języków Słowiańskich Europy Wschodniej i Zachodniej oraz Literatury), podjęła na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Belgradzkiego.
Mieszka i pracuje w Belgradzie. Obok pracy pisarza i tłumacza, przede wszystkim była bibliotekarzem, etatowo zatrudnionym w jednostkach naukowych takich jak: Serbska Biblioteka Narodowa, Instytut Historyczny SAN, Instytut Języka Serbskiego SAN.
Za wkład w rozwój bibiotekarstwa odznaczona przez Serbską Bibliotekę Narodową (1978).
Początek jej pracy pisarskiej i translatorskiej przypada na ostatnie lata studiów
slawistycznych tj. rok 1962 i trwa do dzisiaj.
Obok literatury (wszystkie gatunki), zajmuje się teatrem, sztuką, filmem, filozofią, estetyką, politologią, historiografią, zagadnieniami wiary i kościoła wśród narodów słowiańskich, przede wszystkim na przykładzie Polski. Tematy te są obecne w jej książkach: „Polska cywilizacja” („Poljska civilizacija”), Mój Kraków” („Moj Krakov”) i „Listy z Pragi”. Kulturalna archeologia miasta wchodzi do jej radio – dramy pt. „Chopin, George Sand i jej dzieci” („Šopen, Žorž Sand i njena deca”).
Ogłosiła i niejedną antologię: Współczesna poezja słowacka („Savremena slovačka poezija”, (1969). Ponadto: „Kwestia polska” („Poljsko pitanje”, (1985),
„Diabeł w historii” („Đavo u istoriji”, (1989), „Kwestia czeska”, (Češko pitanje”, (1990). Dalej, „Problem z diabłem” („Nevolje z đavolom”, (2007), „Antologia polskiego eseju” („Antologija poljskog eseja”, (2008).
Przetłumaczyła i wydała tom Zbigniewa Herberta pt. „Pan Cogito” (Zbignjev Herbert, „Gospodin Kogito”, (2008). Następnie przygotowała i opublikowała Ewy Lipskiej „Wybór poezji”, („Izabrana poezija”, (2009), „Polska awangarda literacka. Manifesty i Programy, 1917 – 1939” („Poljska književna avangarda: manifesti i programi, 1917 – 1939, (2011)”, „Mój polski poetycki XX wiek” („Moj poljski pesnički XX vek, (2012), „Słownik młodej polskiej poezji” („Rečnik mlade poljske poezije”, „Antologia polskich poetów urodzonych w latach 1960 – 1990” („Antologija poezije poljskih pesnika rodenjih 1960 – 1990”, (2013).
Ma w swoim dorobku i przekłady prozy, opowiadań, esejów, tekstów z zakresu polskiej, czeskiej, słowackiej i rosyjskiej teorii literatury, sztuki i teatru: M. Nowakowski (M. Novakovski), T. Konwicki (T. Konvicki), S. Mrożek (S. Mrožek), W. Gombrowicz (V. Gombrovič), K. Brandys (K. Brandis), Z. Herbert,
L. Kołakowski (L. Kolakovski), J. Blaszkowa (J. Blaškova), M. Janczowa (M. Jančova), J. Kot, S. Morawski (S. Moravski), A. Michnik (A. Mihnjik), S. Lem, A. Zagajewski (A. Zagajevski), T. Venclova, R. Kapuściński (R. Kapušćinjski), A. Potoczek (A. Potoček), W. Szpilman (V. Špilman), G.H. Grudziński (G – H Gruđinjski), K. Filipovicz (K. Filipovič), I.B. Singer, Debora Vogel (Debora Fogel), M.R. Majenova, M. Głowiński (M. Glovinjski), M. Janion (M. Janjion), J. Sławiński (J. Slavinjski), W. Szklowski (V. Sklovski), O. Zih, L. Sziler (L. Siler), H. Jurkowski (H. Jurkovski), T. Kantor, K. Lupa i wielu, wielu innych.
Przetłumaczyła i dziesięć dramatów: Różewicz (Ruževič), Mrożek (Mrožek), Głowacki (Glovacki), Bizio (Bizjo), Vilkvist. Za teksty o dramatach i teatrze, uhonorowana Nagrodą Stanisława Ignacego Witkiewicza za krzewienie i popularyzację polskiej kultury teatralnej.
Nagradzana i innymi, serbskimi i polskimi nagrodami m.in. Nagrodą Jovana Maksimovicia za przekład z języka rosyjskiego (proza), zgłaszana do Nagrody przez Stowarzyszenie Tłumaczy Literatury w Serbii (Udruženje književnih prevodilaca Srbije, (1999), Nagrody Programu Drugiego Radia Belgrad za długoletnią współpracę m.in., wkład w twórczość radiową (2008), Nagroda Stowarzyszenia Autorów i Kompozytorów ZAIKS za wyjątkowe osiągnięcia w dziedzinie pracy przekładowej (Warszawa, 1989), dyplom Ministerstwa Spraw Zagranicznych (Warszawa, 2000).
Dalej, Rajčić otrzymuje Nagrodę Zbigniewa Dominiaka na polu przekładu. Nagrodę Stanisława Ignacego Witkiewicza za popularyzację polskiej myśli teatralnej Instytutu Sztuki przy Polskiej Akademii Nauk, Stowarzyszenia Artystów Scen Polskich (Gdynia, 2007), Nagrodę Transatlantyk za zdumiewający wkład na polu translatorskim (wkład w krzewienie literatury polskiej w świecie).
Odkąd istnieje Festiwal – BITEF, zapraszana jako jego gość honorowy (z jej inicjatywy organizatorzy Festiwalu zapraszają m.in. Józefa Szajnę).
Jest współpracownikiem i konsultantem wszystkich teatrów belgradzkich, w tym Międzynarodowego Festiwalu Dziecięcego w Suboticy (Međunarodni festiwal za decu, Subotica).
Członek Stowarzyszenia Tłumaczy Serbskich od 1967 roku, a w latach 1994 – 1998 jego prezes. Należy do Stowarzyszenia Pisarzy Serbskich i do serbskiego PEN Clubu. Jest Honorowym członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
http://www.biserkarajcic.com
Przekład z języka serbskiego Agnieszka Syska
