krytyk teatralny, miłośniczka i znawczyni dramatu, przez wiele lat redagująca miesięcznik „Dialog”. Debiutowała w 1956 roku właśnie na łamach „Dialogu” recenzjami teatralnymi i filmowymi, trzy lata później ukazała się jej pierwsza książka Aktorzy filmu francuskiego (opublikowała ją pod panieńskim nazwiskiem Fleiszer). Jej erudycyjne, zarazem lekko napisane komentarze, artykuły, eseje i krytyki można było czytać regularnie w takich branżowych czasopismach jak wspomniany „Dialog”, „Pamiętnik Teatralny” i „Teatr”, ale także w tygodnikach kulturalnych: „Współczesności”, „Nowej Kulturze”, „Literaturze” czy francuskojęzycznych „La Théâtre en Pologne”, „Perspectives Polonaises” oraz popularnym wśród młodzieży „Radarze”, który również posiadał obcojęzyczne edycje. Jej kolejna książka, Premiery i wydarzenia (1977), zawierała eseje dotyczące historii powojennego teatru. Razem z Małgorzatą Semil przygotowała Słownik współczesnego teatru (1980), tom tłumaczony na kilka języków. W biuletynie Instytutu Sztuki PAN zamieszczała wnikliwe szkice dotyczące historii wybranych scen (Starego Teatru w Krakowie,  Teatru Nowego w Łodzi oraz warszawskich Narodowego i Współczesnego).