Stowarzyszenie Pisarzy Polskich

Oddział Warszawa
image
image
Jacek BOCHEŃSKI
fot. Włodzimierz Wasyluk

ur. 29 lipca 1926 r. we Lwowie. Syn Tadeusza Bocheńskiego (1895-1962), poety, tłumacza, filologa klasycznego oraz Marii z domu Jankowskiej. Dzieciństwo spędził w Lublinie, Krakowie i Zakopanem. 1943-45 w Chełmie, 1945-47 w Lublinie, od 1947 mieszka w Warszawie. Debiutował w 1944 r. wierszem zamieszczonym w tygodniku „Odrodzenie”. Od 1952 r. należał do zespołu redakcyjnego „Przeglądu Kulturalnego”, z którego w 1958 r. wystąpił. W 1959 r. był felietonistą „Życia Warszawy”. W 1957 r. odbył podróż do Afryki. Zaproszony na roczny (1972-1973) i półroczny (1981) pobyt do Berlina Zachodniego przez jury programu „Artyści w Berlinie”. W 1970 r. i w latach 1973-1974 we Włoszech.

W 1966 r. po proteście przeciwko wydaleniu z partii Leszka Kołakowskiego został usunięty z PZPR. Od tego czasu był działaczem opozycji. Objęty okresowo zakazem druku, m.in. sygnatariusz „Listu 101”, w 1976 r. współzałożyciel, a w latach 1978-1981 redaktor naczelny podziemnego pisma „Zapis”. Internowany w 1981 r.
Od 1950 r. w Związku Literatów Polskich (okresowo sekretarz i członek Zarządu Głównego). W 1955 r. przyjęty do Polskiego PEN Clubu (w latach 1980-1995 przewodniczący komisji rewizyjnej, w latach 1995-1997 wiceprezes, w latach 1997-1999 prezes, organizator Światowego Kongresu PEN w Warszawie w czerwcu 1999.). W 1989 r. jeden z założycieli i członków Zarządu Głównego Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. 2010 – 2013 przewodniczący Rady Stowarzyszenia ZAiKS.
Laureat honorowych nagród Radia Wolna Europa za najlepszą książkę krajową (1962 i 1965 r.), nagrody kulturalnej „Solidarności” (za „Stan po zapaści”; 1987), Nagrody Ministra Kultury (2004), Nagrody Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego (2006). Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1997), Odznaką Zasłużony dla Miasta Stołecznego Warszawy (2006), Złotym Medalem Gloria Artis (2009), Kyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski (2013).
Wydał m.in. opowiadania Fiołki przynoszą nieszczęście (1949), Zgodnie z prawem (1952, 1953, 1954), Krwawe specjały włoskie (1982, 2009), Retro (1990); powieści (narracje ciągłe): Pożegnanie z panną Syngilu (1960, 1963), Boski Juliusz (1961, 1962, 1966, 1972, 1975, 1991, 1997, 2006, 2009), Tabu (1965, 1971, 1992), Nazo poeta (1969, 1971, 1999, 2009), Stan po zapaści (1987,1988,1990, 2010), Kaprysy starszego pana (2004), Trzynaście ćwiczeń europejskich (2005), Tyberiusz Cezar (2009, wydanie wraz z Boskim Juliuszem i Nazonem poetą pod wspólnym tytułem Trylogia Rzymska), Antyk po antyku (2010, 2014), Wtedy – Rozmowy z Jackiem Bocheńskim (2011), Zapamiętani (2013).

O jego twórczości pisali m.in.: o Pożegnaniu z panną Synglu Witold Wirpsza: Sposoby podróżowania w „Grze znaczeń”, 1965; o Boskim Juliuszu Anna Kamieńska: Poetyka ironii w „Tygodniku Kulturalnym”, nr 50 (236), 1961; o Tabu Maria Szpakowska: Miłość i strach we „Współczesności”, 1965, nr 21 (198); o Nazonie poecie] Stanisław Barańczak: Oczy Lizawiety Prokofjewny w „Ironii i harmonii”, 1973; o Krwawych specjałach włoskich Teresa Walas: Cudze nieszczęścia, 1983, w „Twórczości” nr 10; o Stanie po zapaści Piotr Śliwiński: Po zapaści, 1989, w „Kulturze Niezależnej” nr 52; o Kaprysach starszego pana Paweł T. Felis: Kaprysy starszego pana…, „Gazeta Wyborcza”, 23. 03. 2004; o Trzynastu ćwiczeniach europejskich Paweł Smoleński: Trzynaście ćwiczeń europejskich, „Gazeta Wyborcza”, 28. 04. 2005; o Tyberiuszu Cezarze Katarzyna Marciniak: Tyberiusz all inclusive – Wycieczka z Jackiem Bocheńskim, Meander nr 62/2007, 2009; o Antyku po antyku Konrad Zych: Eseistyka maski na portalu „Literatki w stronę książki” (literatki.com), 6.12.2010; o Wtedy Anna Frajlich: Wtedy i teraz w kwartalniku gdańskim „Migotania” nr 3(36) 2012; o Zapamiętanych Adam Michnik: Pamięć odmieńców w „Gazecie Wyborczej – Magazynie Świątecznym” 20 grudnia 2013.

W latach 2009-2014 publikował Blog literacki na stronie internetowej www.jacekbochenski.blox.pl

fot. Włodzimierz Wasyluk

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com