(ur. 13 września 1938 w Poznaniu – zm. 18 sierpnia 2017) – polski prozaik, dramaturg, scenarzysta, felietonista.

Studiował filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. Zadebiutował w roku 1960 w „Almanachu Młodych” opowiadaniem pod tytułem „Na plaży”, w 1964 rozpoczął współpracę z czasopismem „Kultura”, gdzie zwrócił na siebie uwagę jako autor błyskotliwych opowiadań i felietonów. Publikacje te złożyły się na zbiory „Wirówka nonsensu” (1968) i „Nowy taniec la-ba-da” (1970).
Na przełomie lat 60. i 70. rozpoczął aktywną działalność jako scenarzysta. W 1969 powstał film Andrzeja Wajdy „Polowanie na muchy”, do którego Głowacki napisał scenariusz. Jednak prawdziwym sukcesem okazał się dopiero obraz stworzony we współpracy z Markiem Piwowskim pt. „Rejs”.
Do 1981 publikował felietony w „Kulturze”. Po wprowadzeniu w Polsce stanu wojennego zdecydował się pozostać za granicą. Osiadł w Stanach Zjednoczonych, gdzie rozwinął swoją twórczość dramatopisarską. Utworem, który zwrócił uwagę amerykańskich środowisk teatralnych była sztuka „Polowanie na karaluchy” (1986). Największym sukcesem dramaturgicznym okazała się „Antygona w Nowym Jorku” (1992), dramat z dużym powodzeniem grany w USA i w Europie.
Janusz Głowacki od 1983 na stałe mieszka w Nowym Jorku.
W 2005 został odznaczony przez ministra kultury Waldemara Dąbrowskiego Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.

Jego twórczość była tłumaczona na wiele języków (angielski, chiński, czeski, estoński, francuski, hiszpański, koreański, niemiecki, rosyjski, serbski, słowacki, węgierski).

Odznaczenia:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2014)
• Złoty Medal Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2005)

Publikacje:

• Wirówka nonsensu. Warszawa: PIW, 1968.
• Nowy taniec la-ba-da i inne opowiadania, Warszawa: PIW, 1970.
• W nocy gorzej widać, Warszawa: Czytelnik, 1972.
• Cudzołóstwo ukarane, „Dialog”, 1972.
• Paradis, Warszawa: PIW, 1973.
• Mecz, „Dialog” 1976.
• Moc truchleje, Warszawa: Krąg, 1981.
• Polowanie na karaluchy, „Dialog” 1990.
• Fortynbras się upił, „Dialog” 1990.
• Antygona w Nowym Jorku. „Dialog” 1992.
• Ścieki, skrzeki, karaluchy. Utwory prawie wszystkie, Warszawa: BGW, 1996.
• Czwarta siostra (wyst. 2000)
• Ostatni cieć, Warszawa: Czytelnik, 2001.
• Z głowy, Warszawa: Świat Książki, 2004. (Książka otrzymała laur Śląskiego Wawrzynu Literackiego za 2004 r.)
• Jak być kochanym, Warszawa: Świat Książki, 2005.
• Good night, Dżerzi, Warszawa: Świat Książki, 2010.
• Sonia, która za dużo chciała. Wybór opowiadań, Warszawa: Świat Książki, 2011.
• Przyszłem czyli jak pisałem scenariusz o Lechu Wałęsie dla Andrzeja Wajdy, Warszawa: Świat Książki, 2013.