(ur. 1 listopada 1913 w Kijowie, zm. 24 lutego 2003 w Warszawie) – polska pisarka i tłumaczka literatury rosyjskiej i francuskiej[3], autorka kilkudziesięciu opowiadań i powieści.

Witwicka urodziła się w Kijowie w mieszanej polsko-rosyjskiej rodzinie. Była córką zamożnej Rosjanki i polskiego oficera 12. Pułku Ułanów Podolskich. Po przyjeździe do Polski, jej rodzina mieszkała w podwarszawskim Konstancinie, a następnie, od 1931 w Warszawie. W wielu jej utworach pojawiają się elementy biograficzne np. w „Opowiadaniach konstancińskich” prezentujących przedwojenne życie w podwarszawskim uzdrowisku, czy w albumie „Polesie. Kadry pamięci”. Kolekcjonowała pocztówki związane z Polesiem i pisała artykuły związane z tematyką filokartystyczną.

Wybrana bibliografia:

• Kolory bez barw – Czytelnik 1972
• Proszony obiad – Nasza Księgarnia 1972
• Buraki na świąteczną ćwikłę – Horyzonty 1974
• W strasznym domu – Nasza Księgarnia 1974
• Dzień, który trwał pięć lat – Nasza Księgarnia 1976
• Słońce prosto w oczy – Iskry 1976
• Pocztówka zza oceanu – Młodzieżowa Agencja Wydawnicza 1977
• Dzikie wino – Nasza Księgarnia 1979
• Opowiadania konstancińskie – Nasza Księgarnia 1981
• Węzełek z wiatru – Nasza Księgarnia 1982
• Czerwońce – Ośrodek KARTA 2000
• Polesie: Kadry pamięci – Lubelskie Centrum Marketingu 2003