(ur. 27 marca 1910 w Kluczewsku, zm. 1 lipca 2002 w Warszawie) – polska poetka, członek redakcji miesięcznika „Więź”

Przed II wojna światową związana z „Odrodzeniem”. Debiutowała w latach 30. tomami wierszy W szklanej kuli (1935) i Oczy w słońcu (1936). Członek zespołu redakcyjnego „Więzi” od pierwszego numeru, stale pracowała w niej od 1962 do emerytury w 1979, prowadząc m.in. rubrykę „Przegląd zagraniczny”. W Bibliotece „Więzi” opublikowała tomy wierszy Granice życia (1985), Takie wielkie zmęczenie (1995), Niepokorność (2000). Poezję publikowała również na łamach Więzi, Tygodnika Powszechnego, Gazety Wyborczej. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.

W swej twórczości poruszała często tematy metafizyczne inspirowane chrześcijańską wizją świata. Większą część dorobku poetyckiego opublikowała w ostatnich latach życia (ostatni tomik w 90 roku życia)

Pochowana na cmentarzu w Laskach pod Warszawą.