Dorota Jovanka Ćirlić (właśc. Dorota Mentzel), tłumacz literatury pięknej z jęz. serbskiego, chorwackiego, bośniackiego i, rzadziej, macedońskiego; redaktor. Ur. 18 04 1954, Kielce. Skończyła pierwszą humanistyczną klasę w Liceum im. Frycza Modrzewskiego, z rozszerzonym programem polskiego i historii oraz obowiązkową łaciną. Brała udział w Olimpiadzie literatury i języka polskiego. Nie wygrała, ale znalazła się w ścisłej czołówce. Studia na polonistyce były naturalnym wyborem. Na drugim roku podjęła współpracę z działem kultury „Nowego Medyka”, pisząc między innymi o teatrze.Tak trafiła do „Dialogu”, i to zaraz po studiach (magisterium „Plenerowe widowiska Reduty na przykładzie Księcia Niezłomnego” zaliczyła na piątkę w 1977 roku). Po drodze jeszcze ukończyła kurs dziennikarski i kurs dla tłumaczy literatury pięknej (zorganizowany przez „Literaturę na świecie” i Związek Literatów Polskich. W „Dialogu” najpierw uporządkowała archiwum, potem przygotowywała dział Kroniki, by na koniec zająć się polską dramaturgią, co robiła przez prawie trzydzieści lat. Poza tym była sekretarzem literackim Teatru Współczesnego we Wrocławiu (1985-1986), kierownikiem artystycznym do spraw filmu reklamowego w prywatnym przedsiębiorstwie ITI (1989-1990); członkiem grupy założycielskiej Radia Zet, pierwszego prywatnego radia, które przełamało monopol państwa w sferze mediów (1990-1991) i stale współpracuje z londyńskim wydawnictwem PULS (od 1991). Od 1989 członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Obecnie reprezentuje Stowarzyszenie w radzie przedstawicieli środowisk twórczych przy drugim już (Ujazdowski, Zdrojewski) ministrze kultury.Współpraca z: „Tygodnikiem Powszechnym”, „Literaturą na Świecie”, londyńskim czasopismem „Puls”, „Twórczością”, „Odrą”, „Kulturą”, „Polityką”, „Arkuszem”, „Tygodnikiem kulturalnym”, „Res Publicą”, „Tyglem Kultury”, „Opolem” (gdzie debiutowała jako tłumacz opowiadaniem Davida Albahariego „Godzilla, potwór morski”; był to pierwszy na świecie przekład tego autora na obcy język), „Rzeczpospolitą”, „Przeglądem Politycznym”, „Kafką” i „Gazetą Wyborczą”, gdzie przez trzy lata pracowała w dziale kultury, a także z I i II programem Polskiego Radia oraz z TVP Kultura.Otrzymała nagrodę za najlepszy przekład w dziedzinie dramaturgii za rok 1998.W „Pulsie” zaczęła pisać formy eseistyczne: m.in. „Bałkański obłęd”, „Bałkański teatr wojny”, „Za linią frontu”, „Miasto-teatr” (to akurat w „Tyglu kultury”). Pisywała też w „Gazecie Wyborczej” o książkach ukazujących się w języku polskim, a także teksty większe, na przykład portret Marii Danilewicz Zielińskiej.