(ur. 30 lipca 1923 r. w miejscowości Zalesie koło Płocka, zm. 30 listopada 2013 w Warszawie) – polska poetka i prozaik.

Studiowała filologię polską i pedagogikę na Uniwersytecie Łódzkim. W czasie wojny była łączniczką ZWZ-AK. W latach 1945-68 pracowała jako nauczycielka i bibliotekarka w Łodzi. W latach 1968-92 mieszkała we Włocławku. Od 1992 r. mieszkała w Warszawie. Debiutowała w 1965 r. na łamach prasy jako prozaik.

Twórczość:

• Czerwone gryfy (powieść, 1965)
• Bogusław i Anna (powieść, 1966)
• Czas samotności (powieść, 1967)
• Cierniowa mitra (opowieść o bp. Michale Kozalu, 1969)
• Kontredans kujawski (powieść, 1971)
• Na jednym płótnie (powieść, 1974)
• Requiem dla ostatniego wikinga (powieść, 1974)
• Byłam królewną (powieść, 1977)
• Wskrzeszenie Łazarza (powieść, 1979)
• W imię trzech krzyży. Opowieść o Julii Urszuli Ledóchowskiej i jej zgromadzeniu (1981)
• Ucho igielne (opowieść o ks. Adamie Czartoryskim – salezjaninie, 1983)