(ur. 1932 – zm. 18 lutego 2021) – polski historyk, teoretyk i filozof sztuki, eseista. Specjalizuje się w europejskiej sztuce i teorii sztuki XVIII i XIX w., malarstwie polskiego modernizmu, archaicznej greckiej filozofii sztuki, dziejach i teorii ornamentu oraz historii filmu.
Absolwent Uniwersytetu Warszawskiego (1955), pracę magisterską poświęcił Tryptykowi bodzentyńskiemu (opublikowana w: „Studia renesansowe”, t. 3, 1963), w 1962 roku doktoryzował się na podstawie pracy o Witoldzie Wojtkiewiczu. W latach 1962-1963 stażysta w Courtauld Institute w Londynie.
W 1987 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, 5 lat później zwyczajnego. Od 1961 roku pracownik Instytutu Sztuki PAN, od 1985 Instytutu Historii Sztuki UW, wykładał także na KUL. Wypromował 30 doktoratów.
Tłumaczył angielskojęzyczną literaturę naukową (H. Honour, L. Nochlin) i piękną (W. Blake, K. Blixen, T.S. Eliot, T. Williams). W 2010 roku otrzymał nagrodę im. Ksawerego i Mieczysława Pruszyńskich, przyznawaną przez polski PEN Club. Jego publikacje ukazywały się na łamach m.in. „Kontekstów”, „Kwartalnika Filmowego”, „Zeszytów Literackich”, „Znaku”.

Wybrane publikacje:

• Artur Grottger. Pięć cyklów (1957)
• Witold Wojtkiewicz i nowa sztuka (1965, 2000)
• Jan Stanisławski (1972)
• Postimpresjoniści (1972 i wyd. późniejsze)
• Teksty o malarzach 1890–1915. Antologia (1976)
• Malarstwo polskie: modernizm (1977, 2004)
• Młody Weiss (1979)
• Fakty i wyobraźnia (1979)
• Zasłona w rajskie ptaki albo o granicach „okresu powieści” (1981, 2004)
• Fragmenty. Szkice z teorii i filozofii sztuki (1995)
• Pani na żurawiach, t. 1: Realność bogów (2002)
• Wędrówka do źródeł (2009)
• Pani na żurawiach, t. 2: Archeologia mitu (2010)
• Ekfraza poetycka w antycznej Grecji (2012)
• Poeta i mit (2014)