Stowarzyszenie Pisarzy Polskich

Oddział Warszawa
image
image
Bogdan Ostromęcki „Wiersze wybrane”

Autor: Bogdan Ostromęcki
Tytuł: Wiersze wybrane
Wybór i posłowie: Janusz Drzewucki
Wydawca: Wydawnictwo Ośrodek „Brama Grodzka – Teatr NN”
Miejsce: Lublin 2017
Stron: 128
Format: 125 x 205
Oprawa: miękka ze skrzydełkami
ISBN  978-83-65444-17-2

Liczące ponad siedemdziesiąt tekstów „Wiersze wybrane” Bogdana Ostromęckiego ukazują się jako tom 11, zainicjowanej w roku 2012 przez Piotra Mitznera Biblioteki Zapomnianych Poetów. Wcześniej w serii tej ukazały się wybory poezji (w porządku chronologicznym): Jana Śpiewaka, Czesława Janczarskiego, Olgi Daukszty, Stefana Pomera, Stanisława Piętaka, Arnolda Słuckiego, Światopełka Karpińskiego, Elżbiety Szemplińskiej, a ostatnio „Stanisława (Joehoszui) Wygodzkiego i Władysława Chodasiewcza (w przekładach Zbigniewa Dmitrocy).

Redaktor tomu Janusz Drzewucki wybrał do tej książki utwory z wszystkich zbiorów wydanych za życia przez przedwcześnie zmarłego Ostromęckiego, poczynając od debiutanckiego „Popiołu niepodległego” (1947) i „Muzyki nad Młynowem” (1952), przez „Znaki planety” (1968) oraz „Inskrypcje polskie” (1972), kończąc na „Twoim głosie na każdej drodze” (1972), Całość wieńczą wiersze z wydanego już po śmierci poety tomiku „Cedr” (1982), wedle antologisty najwybitniejszego tomu w dorobku tego poety; oraz wiersze niepublikowane za życia autora i rozproszone po czasopismach, a zaczerpnięte z wyboru „Dom odnaleziony”, wydanego w roku 1986. W posłowiu Drzewucki zwraca uwagę, że Ostromęcki – rówieśnik Czesława Miłosza – był przez długie lata pod wpływem poezji tzw. Drugiej Awangardy, w tym Józefa Czechowicza, zaś jego w pełni dojrzała, późna twórczość, to poezja religijna i metafizyczna.

Bogdan Ostromęcki (1911-1979) – poeta, eseista, reporter, autor słuchowisk radiowych – ukończył w 1934 roku prawo na Uniwersytecie Warszawskim. W czasie okupacji żołnierz AK. Po wojnie współtworzył grupę pisarzy katolickich „Próg”, publikował głównie w miesięcznikach „Twórczość” i „Więź”, a także w „Tygodniku Powszechnym” i we „Współczesności”. Od roku 1949 aż do przejścia na emeryturę w 1976 pracował w Redakcji Audycji Poetyckich Polskiego Radia. W latach siedemdziesiątych XX wieku należał do grona inicjatorów Duszpasterstwa Środowisk Twórczych i organizatorów Tygodni Kultury Chrześcijańskiej.

WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com